داریوش دوم

داريوش دوم، (423 تا 403 پ.م)

او تا پيش از پادشاهی، فرماندار ايالت هوركانيا (گرگان) بود، نام اصلی وی، در منابع كهن (وَهاوکا) یا (وَهوکه) نوشته شده است. پدر وی اردشير يكم و مادرش يک زن بابلی بود. پس از پادشاهي كوتاه خشايارشاي دوم، سغدیانوس بر تخت نشست، سغدیانوس به برادر خود وهوکه ظنین شده ، او را به دربار احضار کرد. اما (وَهوکه) که قصد سو برادرش را دریافته بود، در رفتن تعلل ورزید و پیوسته وعده داد که به زودی خواهد آمد. چیزی نگذشت که وی با فراهم آوردن سپاهی، با ارباریوس (سردار سواره نظام) ، آرکسانس (والی مصر) و یکی از خواجه های اردشیر به نام آرتکسارس (که به ارمنستان تبعید شده بود) متحد شد و قدرت را دربابل به دست گرفت و با نام پادشاهی داریوش دوم ، تاج بر سر نهاد. سغدیانوس که توان مقابله با او را نداشت، گریخت. اما داریوش دوم با نیرنگ او را به دام انداخت و کشت.

داریوش دوم به دولت اسپارت که علیه دولت آتن می‌جنگید، کمک‌های شایانی نمود و در اثر همین منازعات و اشتغال حریفان در جنگ پلوپونزوس بود که یونانیان آسیای صغیر و برخی از جزایر یونانی‌نشین که از زمان صلح کالیاس مستقل شده بودند، دوباره فرمانبردار ایران گردیدند. این پیروزی‌های به اصطلاح دیپلماتیک این عیب را هم داشت که سپاه ایران را بیکار می‌گذاشت و تجربه نشان می‌دهد که در تاریخ امپراتوری‌های بزرگ، وقتی ارتش یکچند بیمصرف بماند، مانند تیغی در غلاف مانده، زنگ می‌زند و طولی نکشید که داریوش سوم، در زمان حملهٔ اسکندر تلخی این واقعیت را چشید.

در زمان داریوش دوم در سال 411 پیش از میلاد، مصر به بهانهٔ جانبداری ساتراپ مصر، از یهودیان مصر، اعلام شورش کرد. مصری‌ها با وجود اختلاف داخلی و عدم قدرت و مهارت نظامی، این بار توانستند، سرزمین خود را تا نزدیک به شصت سال بعد از تصرف ایران بیرون آورند. مصر دوباره در زمان اردشیر سوم به تصرف ایران در آمد.

داریوش دوم در سال 403 پیش از میلاد، پس از مدت 19 سال پادشاهی، بر اثر بیماری درگذشت.

 این سکه دریک را با کمی تردید به داریوش دوم نسبت داده اند. وزن حدود 8.42 گرم و نقش کماندار پارسی روی سکه حک شده است.

 این سکه شکل را با کمی تردید به داریوش دوم نسبت داده اند. وزن حدود 5.62 گرم و نقش کماندار پارسی روی سکه حک شده است.