شاپور دوم

شاپور دوم (379-309ميلادي)

بعد از هرمز دوم ،پسرش آذر نرسی به فرمانروايي رسيد، اما اشراف او را بر كنار كردند و شاپور دوم پسر ديگرش را كه هنوز كودك بود،به شاهي رساندند.عربهادر اين زمان به مرزهاي جنوبي كشور به قصد چپاول حمله كردند.شاپور در 16 سالگي به طاهر فرمانده اعراب تاخت و انتقام سختي از اعراب گرفت و چند قبيله عرب را به داخل ايران از جمله خوزستان و كرمان كوچ داد. از طرف آسياي مركزي قبايل خيون به ايران تجاوز كردند كه شاپور جلوي آنان را نيز گرفت.در سال 363 يوليانوس امپراتور روم به ايران حمله كرد و شاپور با پيش كشيدن سياست زمين سوخته باعث بروز قحطي در سپاه روم شد،همچنين استفاده ايرانيان از فيل عامل ديگر شكست روميان بود. پس از مرگ اپراتور روميان قرارداد صلحي با ايران بستند كه بين النهرين و سوريه به ايران تعلق گرفت. شاپور به ارمنستان نيز حمله ميكند و مسيحيان امپراتوري ساساني مورد آزار بسيار واقع مي شوند

بر روی سکه تصویر نیمرخ شاپور دوم در حالیکه تاجی کنگره دار با گویی در بالای آن قرار دارد. آرایش مو مجعد و دارای گردنبندی مرواریدی با گوشواره است. در پشت سکه او تصویر دو نگهبان در حالیکه شمشیری در دست دارند وتصویر نیمرخ اهورمزدا در میان شعله های قرار دارد.

تصوير روي سكه هاي او شاهد معتبري بر ابهت و زيبايي اوست كه در آثار مورخين رومي وصف شده و گفته آنان را تأئيد مي كند. حضور دواير نقطه چين در حاشيه سكه با بي نظمي خاصي در زمان او آغاز مي گردد. به علت طولاني بودن حكومتش آثار جواني تا كهولت بر روي سكه هاي او پديدار است. از ويژگي سكه هاي او تاج هاي فراوان را مي توان نام برد. آتشگاه های پشت سکه او مانند سکه های اردشیر اول است.