بلاش چهارم

بلاش چهارم ( 147 تا 191 میلادی )

بلاش چهارم در حدود سال 147 میلادی به قدرت رسید، گفته شده که او پسر بلاش سوم بوده است . بلاش در سال 161 میلادی به ارمنستان لشکر کشید و فرمانروای آن را که دست نشاندهٔ رومیان بود از آنجا راند. در ادامه نیز با سرداری رومی به نام الیوس سوریانوس جنگید و او را شکست داد. وی پس از این پیروزی روانهٔ سوریه شد و در آنجا سردار دیگر رومی به نام کاسیوس به جلوگیری از پیشروی سپاه اشکانی پرداخت. نبردهایی که میان بلاش چهارم و کاسیوس درگرفت در ابتدا برای رومیان هدف تدافعی داشت ولی پس از اینکه آنها در سوریه پیروز شدند نبردها حالت تهاجمی به خود گرفت و اشکانیان که تاب مقاومت در برابر سپاه کاسیوس نیاوردند به آن سوی رود فرات عقب نشینی کردند.

در زمان پادشاهی بلاش چهارم باز جنگی با رومی ها روی داد و رومیان تا ناحیه سلوکیه پیشروی کردند و آن شهر را محل تاخت و تاز و غارت خود قرار دادند. سرانجام تیسفون نیز به تصرّف رومیان درآمد، اما در این گیرودار سپاهیان روم بر اثر طاعون شکسته، پریشان، متلاشی و ناتوان شده و به روم بازگشتند. افزون بر آنچه بر سر سپاهیان روم آمد، بیماری طاعون در سرتاسر قلمرو رومیان گسترش یافت و هزاران رومی را به کام مرگ کشید و اقتصاد رومیان را دچار بحران شدید نمود و از این رو از توان رزمی سپاهیان روم به گونه قابل ملاحظه ای کاسته گردید. بیماری طاعون به طور مستمرّ بر دامنه گسترش خود می افزود و اشکانیان نیز از این آفت و فاجعه مصون نماندند و بیشتر قلمرو امپراطوری اشکانی را فرا گرفت، سرانجام این پیکارها موجب شد که بخش هایی از قلمرو شاهنشاهی اشکانی در شمال بین النهرین به دست رومیان افتد. بلاش چهارم حدود 44 سال پادشاهی کرد و سرانجام در سال 191 کشته شد.