ارد دوم

ارد دوم ( 57 تا 38 پ.م )

ارد دوم پسر کوچک فرهاد سوم بود که به یاری برادرش مهرداد سوم ، پدرش را کشت و هم در زمان حکومت برادرش به علت اختلافی که میانشان پدیدار شد، دست به شورش زد و توانست با کمک مجلس مهستان (سنای ايران) مهرداد سوم را از شاهی برکنار کرد و خود به بر تخت شاهی نشست. مهرداد گریخت و به کراسوس رومی پناهنده شد ولی او به مهرداد كمک نكرد. مهرداد به پيش اعراب رفت و با استفاده از آنان بابل را فتح كرد ولي ارد به سرداري سورنا به بابل حمله كرد و مهرداد را اسير كرد و او را به دار آویخت.

در همان زمان کراسوس به دولت اشکانی اعلام جنگ داد ، پس ارد یکم سفرایی را به نزد کراسوس فرستاد ، اما مذاکرات به جایی نینجامید و بدینگونه جنگ مسلم شد. ارد نیز سورنا سردار معروف خود را به مقابله با رومی ها فرستاد و خود به ارمنستان لشکر کشید. سپاهیان سورنا از شیوه دیرین خویش استفاده می کردند ، یعنی از برابر دشمن می گریختند ، اما ناگهان در روی اسب بازگشته و دشمن را تیر باران می کردند. در این جنگ پسر کراسوس کشته شد ، پارتی ها سر او را بریدند و بر نیزه زدند و بیدرنگ به سوی پدرش حمله کردند ، در آن جنگ بسیاری از رومی ها کشته شدند ، سرانجام سورنا پس از مدتی توانست کراسوس را با وعده صلح جهت مذاکره به نزد خود بکشاند ، اگرچه کراسوس هیچ تمایلی به رفتن نداشت ، لیک سرداران و سپاهیانش او را به این کار واداشتند. چون کراسوس پیاده بود سورنا دستور داد تا اسبی برای او بیاورند ، کراسوس سوار بر اسب شد و چون میراخوران ایرانی خواهان هدایت اسب شدند ، رومیهای همراه کراسوس مانع گشتند ، خواستند زمام اسب را در دست گیرند. در همان هنگام طرفین به یکدیگر فشار آورده ، همه و غوغایی برخواست. اکتاویوس (سردار کراسوس) شمشیر خود را کشیده یک مهتر ایرانی را بکشت و خود نیز کشته شد. ناگهان در آن زمان یکی از پارتیان ضربه مهلکی به کراسوس زد و او را کشت. باید گفت در پشت چنین صحنه ساختگی ای ، یک برنامه حساب شده از سوی سورنا نهفته بود تا بدینگونه کراسوس در یک وضع مبهم به قتل برسد. متاسفانه ارد پس از این جنگ ، نسبت به سورنا حسادت ورزید و او را کشت . در سال 51 پیش از میلاد ارد پسرش را برای جنگ به سوریه فرستاد که این جنگ بدون نتیجه پایان یافت. در سال 39 پیش از میلاد جنگ های خونینی بین پارتیان و رومی ها درگرفت که در نهایت با کشته شدن تعداد زیادی از پارتی ها از جمله پاکور (پسر ارد) جنگ به نفع روم و شکست ایران پایان پذیرفت. فرهاد چهارم در نخستین اقدام خود پس از ریسدن به قدرت ، دست به کشتار بزرگی در دودمانش زد ، روایت شده که همه برادرانش را بکشت و سپس به خیال نابودی پدر افتاد. ارد به بیماری استسقا دچار بود و از اینرو فرهاد در دوایی که هر روز پزشکان برای ارد می بردند مقداری زهر می ریخت ، ولی اتفاقا زهر در مزاج ارد موثر افتاد و به جای قتلش باعث بهبودش گردید. فرهاد که اوضاع را چنین دید جمعی را واداشت تا ارد را خفه کنند ، مدت حکومت ارد حدود 19 سال از 57 تا 38 پیش از میلاد بود.