یزدگرد یکم

یزدگرد یکم (420-399 میلادی)

او پسر شاپور سوم شايد هم شاپور چهارم بود.پس از اينكه به كمك درباريان بر تخت نشست در مقابل آنها ايستاد. بر اساس منابع دوره اسلامي، وي فردي جنگ طلب بوده است ولي منابع به جاي مانده از زمان ساسانيان او را دانا و صلح جو خوانده اند. به گونه اي كه حتي آركاديوس امپراتور بيزانس به سبب رفتار دوستانه يزد گرد تربيت پسر خود را به او سپرد .يزد گرد به ديگر دينهاي زمان خود اجازه حيات داد و به همين علت مورد انتقاد روحانيون زرتشتي واقع شد.ماروثا اسقف بين النهرين به او محبت داشت و همين باعث رفتار خوب او با مسيحيان گشت سرانجام در سال 420 ميلادي به طرز مشكوكي در شمال خراسان جان سپرد. او سر درد هميشگي داشت و براي درمان به چشمه اي در ساو نزديك توس رفته بود و در آنجا درگذشت

تصویر نیمرخ یزدگرد اول نیز با آرایش مو مانند سکه های پیشین و تاج او دارای نشانه هلال ماه است. دو نگهبان نیز برسم های بلندی در دست دارند. در دوره پادشاهي يزدگرداول نماد تير و ماه به گروه نمادي سكه هاي ساساني افزوده گرديد. بر روي سكه هاي او كه عنوان "مزداپرست خدايگان.. نام پادشاه" بوده، هنگامي كه اين نوشته بكار مي رود بقيه لقب نخستين حذف مي گردد. در این دوره محل نوشته پشت سکه و کناره سمت راست و از بالا به پایین تثبیت گردید.