اردوان دوم

اردوان دوم ( 10 تا 38 میلادی )

اردوان دوم از سوي پدر سكايي و از سوي مادر از خاندان اشکانی بود. او پیش از رسیدن به پادشاهی فرمانروای آذرآبادگان و دست نشانده ی دستگاه اشکانی بود. اردوان در سال 10 میلادی به تشخیص مجلس مهستان (بزرگان اشکانی) تاج و تخت شاهی را از دست ونون یکم که تا آن زمان پادشاه ایران بود به در آورد. پس از به تخت نشستن اردوان دوم، ونون برکنار شده سپاهی تشکیل داد و با اردوان به جنگ پرداخت چون مردم قلبا با ونون بودند ، اردوان شکست خورد اما در جنگ دوم پیروز شد و ونون به سلوکیه گریخت ، در انتها با توافقی که بین پادشاه روم و اردوان صورت گرفت، گرمانيكوس قیصر روم ، ونون را به سوی کلیکیه فرستاد و وی در آنجا کشته شد. اردوان به سر و سامان دادن کشور پرداخت و شورش هایی را که به رخ داده بود سرکوب کرد. در سال 18 میلادی گرمانيكوس قیصر روم براي باز پس گرفتن حيثيت روم به ارمنستان حمله كرد و ارد پسر اردوان را از آنجا بيرون كرد، اردوان مجبور شد با او پيمان صلح ببندد. با استفاده از اين آرامش اردوان توانست به آرام كردن داخل كشور بپردازد و به سنت درباري همه كساني را كه ممكن بود ادعاي سلطنت كنند ، كشت. در سال 34 ميلادي زنون شاه ارمنستان مرد و اردوان پسر خود به نام ارشک را شاه آنجا كرد. تيبريوس رومي به سبب كهولت تمايل به جنگ نداشت و اردوان از فرصت استفاده كرد و خواستار گنجی شد كه با ونون به كليكيه برده شده بود.

به اين ترتيب به كليكيه حمله كرد. تيبريوس به تحريک دو فرستاده اردوان به دربار روم كه قرار بود از او دعوت به جنگ كنند، فرهاد پسر فرهاد چهارم را كه چهل سال پيش به روم رفته بود ، به ايران گسيل كرد تا تاج و تخت را از اردوان بستاند ولي او در كنار فرات مريض شد و جان سپرد. اما به نيرنگ ديگر رومي ها ، تيرداد دست به شورش زد و با اردوان به جنگ پرداخت. در این جنگ دو پسر اردوان كشته شدند و اردوان به شرق درياي خزر فرار كرد. يكسال بعد به دعوت تني چند از بلند پايگان اشكانی اردوان به تيسفون برگشت و تيرداد را فراري داد. سپس با روميان به پيشنهاد خود آنها پيمان صلح بست و پسر خود داريوش را به روم فرستاد. اما در سال 38 ميلادي دسيسه ديگري باعث شد اردوان فراری شود و اين بار به آديابنه فرار كرد و شاه آديابنه ميانجيگری كرد و اردوان دوباره به تخت نشست ولي خيلی زود جان سپرد.